Concorde Film (Latijn voor harmonie tussen twee partijen) werd in 1972 opgericht door Robbert Wijsmuller. Het bedrijf zou aanvankelijk in Nederland en later in België en Luxemburg, onafhankelijke nationale- en internationale films gaan distribueren (het verwerven van filmtitels en het verspreiden ervan).

Robbert Wijsmuller had een passie voor film. Dit werd al gevoed toen hij een jaar of tien was en zijn vader (Karel Wijsmuller) directeur werd van Paramount Pictures Nederland. Paramount was een ‘Major’, dit betekent dat alle rechten van filmtitels in handen zijn van de Distributeur; de Productie en Distributie gaan hand in hand. Aangezien alle Paramountvestigingen gelïeerd zijn aan het moederbedrijf, in dit geval Amerikaans, betekent dit dat de invloed van de landvertegenwoordiger minimaal is. Zijn vader heeft behalve een ‘beheerdersfunctie’ weinig invloed. Toch geniet Robbert van alles wat met film te maken heeft. Geregeld spijbelt hij van school om naar de bioscoop te kunnen gaan. Als Audrey Hephburn naar Nederland wordt gehaald is hij enorm onder de indruk.

Begin jaren zestig zeurt Robbert om een filmbaan bij zijn vader. Zijn vader heeft liever niet dat zijn zoon zich in dit ‘onstuimige’ wereldje bevindt, maar geeft uiteindelijk toe. Karel regelt een stage bij Haghe Film, een Filmondertitelingsbedrijf. Hier leert hij de technische kant van het vak kennen. Toch wil hij meer. De onafhankelijke Filmdistributeur; Centrafilm geeft hem een kans om zijn talenten te ontwikkelen. Dit gaat hem erg goed af. Hij is mondig en eigengereid, soms zelf tot grote ergernis van zijn baas. Als hij de kneepjes van het onafhankelijk distribueren te goed door heeft wil hij meer. Zijn baas koopt erg voorzichtig in en dit ergert Robbert. Met wat bevriendde geldschieters, koopt hij los van Centrafilm (onder de vleugels van Amsthelfilm) vijf titels aan. Deze titels worden meteen een hit.

Robbert is na het succes van zijn zelf uitgebrachtte films niet meer te stuiten. Hij dient een verzoek in bij de Nederlandse Bioscoop Bond om een eigen onderneming te starten. De Commissie Nieuwe Zaken heeft geen behoefte aan nog een Filmdistributeur want de markt was verzadigd dacht men. Toch zet hij door. In Cannes '72 krijgt hij toch toestemming, Concorde Film kan los!

De eerste filmklapper is Never Say Never Again, waarvoor hij Sean Connery met een privé-jet laat overkomen. De film gaat met 65 kopieën uit, uniek voor die tijd! Zo blijft Concorde zich bewijzen en wordt de grootste onafhankelijke filmdistributeur van Nederland. De creatieve ‘marketing- strategieën’ die Robbert voor elke film waar hij in gelooft bedenkt zijn opmerkelijk en hebben effect op het succes van onder andere: Don’t Look Now, Les Uns et Les Autres, Tess, Pinkeltje, The Last Emperor, Amadeus, Ciske de Rat, Flodder en nog vele andere titels. Natuurlijk zit hij er ook wel eens naast en hebben zelfs zijn unieke stunts geen effect op de kaartverkoop, denk aan: Oh Boy, Op Hoop van Zegen, The Bear e.a.
Met in 1992 een uitbreiding naar een kantoor in België, krijgt Concorde de rechten van uitbreng in de Benelux. In totaal heeft Concorde om en nabij 1700 titels uitgebracht.

Wijsmuller ontving in 1990 de prestigieuze ‘Zilveren Roos’ voor zijn bijdrage aan cultuur. In die tijd werd hij ook voorzitter van de NFC (Nederlandse Federatie voor de Cinematografie). Door deze functie is hij direct betrokken bij de BTW-verlaging die in 1996 op bioscoopkaartjes wordt toegepast. In 1997 ontvangt hij het ‘Gouden Kalf’ voor zijn bijdrage aan de Nederlandse Film. In totaal zijn er 52 Nederlandse films door zijn persoonlijke bijdrage en steun tot stand gebracht.

In 1999 valt het doek voor Concorde als gevolg van een torenhoge schuld en twee faillissementsaanvragers : Holland Media Groep (HMG) en Miramax (de grote Amerikaanse Mini- Major).

top